Դե ի՞նչ․ կարողացան համոզել Բագրատ Սրբազանին,․որ դառնա վարչապետի թեկնածու։
Հիացմունքի է արժանի Սրբազանի ինքնազոհությունը։ Շատ քչերն են հասկանում այն խոսքերը, որ կրկնում է անընդհատ Սրբազանը․ «Ես իմ կյանքը զոհաբերել եմ դեռ 30 տարի առաջ»։
Հիմա նա ևս մեկ անգամ հաստատեց դա։
Ախր, ստանձնելով այդ պատասխանատվությունը, նա 95 տոկոս հավանականությամբ ռիսկի է դիմում, որ այս նեոգաղութային ողորմելի, շատ կներեք, միջազգային հանրության առաջ կզած գոյակցությունը դարձնի լիարժեք պետություն։
Ես միշտ ասում եմ իմ ընկերներին՝ պատկերացրեք, թե ի՞նչ պետք է անենք իշխանությունը նվաճելուց հետո, երբ ձեր սեղանին կդրվեն բոլոր այն միջազգային կոնվենցիաները և պարտավորությունները, որով դուք պետք է գործեք:
Ժամանակակից «պետությունը» մի սարսափելի ախոռ է, որն անհնար է ներսից մաքրել։
Աստված օգնական Սրբազանին։ Հուսով եմ՝ Եկեղեցու նրա կողմնակիցները հասկանում են այդ մեծ պատասխանատվությունը և պատրաստակամություն են հայտնել գլխավորելու Բարձրագույն՝ Հոգևոր Խորհուրդը, որը պետք է դառնա բարձրագույն վերահսկողական իշխանություն՝ ազգային պետության կառուցման ճանապարհին, մեր հարևանների նման։
Միայն այդ ճանապարհով է հնարավոր վերացնել նեոգաղութային այս ողորմելի գոյակցությունը և կառուցել իրապես ազգային պետություն՝ առանց որևէ պայմանականության, օտար, դրսից պարտադրված սահմանադրության և քաղաքական ձևաչափերի՝ Խորքային Հայաստանի ճարտարապետման։
Արտակ Հովսեփյան